امام صادق(ع):
آن گاه که قیامت برپا شود، منادى الهى فریاد زند: «أین
الرجبیّون؟»; کجایند آنانکه ماه رجب را گرامى داشتند و از آن، بهره ها بردند؟
از آن انبوه جمعیت، گروهى برخیزند که نور جمالشان محشر را روشن کند. بر سر آنان
تاج هاى شاهى که مرصّع به درّ و یاقوت است، قرار دارد و در طرف راست هرنفر از
آنان هزار فرشته، در سمت چپ نیز هزار فرشته به او کرامت و تعظیم الهى را تبریک
گویند. از جانب الهى ندا آید: بندگان و کنیزانم، به عزت و جلالم سوگند، شما را جاى
و مقام گرامى و عطایاى فراوان دهم و شما را در جایى جاى دهم که از زیر آن نهرها
جارى است و شما در آن جاوید خواهید بود زیرا شما داوطلبانه براى من در ماهى که من
بزرگش داشتم روزه گرفتید. سپس، خطاب به فرشتگان فرماید: فرشتگان من! بندگان و
کنیزان را به بهشت داخل کنید. در اینجا حضرت صادق(علیه السلام) فرمود: این پاداش،
براى کسى است که گرچه یک روز از اول یا وسط یا آخر ماه رجب را روزه بدارد.
حضرت محمد(ص):
خداى
متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى به نام «داعى» قرار داده است. هرگاه ماه رجب
فرا رسد، آن فرشته دعوت کننده، هرشب تا به صبح گوید: خوشا به حال کسانى که به ذکر
الهى مشغولند; خوشا به حال کسانى که با میل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا
آرند. و خداوند مى فرماید: من همنشین کسى هستم که با من همنشین باشد، و مطیع
کسى هستم که فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام کسى را که از من طلب آمرزش کند. این
ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است; هرکس مرا در این ماه
بخواند، پاسخ مثبت دهم; و هرکس از من چیزى بخواهد، به او عطا کنم; و هرکس از من
هدایت جوید، هدایتش کنمامام موسی الکاظم(ع):
رجب، نام نهرى
در بهشت است که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر است; بنابراین هرکس یک روز
از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند از آن نهر به او خواهد نوشاند
.............................
.
.
رجب، ماه عظیمى است که
خداوند، اعمال نیک را در آن چند برابر مى فرماید و گناهان را در آن محو
مى کند. پس هرکس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، به اندازه مسیر یک سال از
جهنّم دور و هرکس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مى شود